Yeni mi Sene?

Winter Landscape, 1902 - Abbott Handerson Thayer

Bitişlerin, başlangıçların, yeni heyecanların, hayal kırıklıklarının, yeniden başlamaların bolca olduğu yaklaşık iki seneyi ardımda bıraktığım 2017 yılı Aralık ayında aşağıdaki satırları yazmıştım:

~ Her yeni seneye umutlar, dilekler, hayaller ve yenilen"miş" hislerle başlarken aslında yaşamın siyahlığında saklıymış mucizeler. Yaşadığı acıya kabul ve minnetle başlarmış özgürlük, mücadele ardından gelirmiş. Bir yüreğe neler sığdırabilirmiş insan, ne kadar da güçlüymüş sandığından... İçten dışa olurmuş değişim. Kendinden başlamadığı hiçbir yol sonuca varmazmış. Tüm düşlerin tohumu kendisindeymiş ve insan özüne yaklaştıkça mucizeler gelirmiş. Bu yıl içimizdeki tüm duyguların kırmızıya, tüm karanlıkların beyaza vardığı bir dünya düşlüyorum. Sevgi ve safiyet dileğimle... ~

6 yıl geçmiş üzerinden... Bu satırları okumanın bir zaman makinesi etkisi var bende. Gülüşlerim de gözyaşlarım da hatırıma geliyor. Kendimi bildim bileli yazdığım için arada eski günlüklerimi karıştırmayı seviyorum. Bir seyir sunuyor bana kendimden...

Şimdi ise geçen zamanı düşünüyorum. Burada ilk başta yazdığım bitişler, başlangıçlar, heyecanlar, kırıklıklar bu süreçte de yaşanmıyor mu? Yaşanıyor tabii hem de bilinmez kaç kez. E ne değişiyor peki? Evriliyor. Zamanında göz yaşlarıyla karşıladığım bir bitiş, bugün tebessümle karşılık bulabiliyor. Ya da "Acımadı ki, acımadı ki" edasıyla devam ettiğim ve kendimi güçlü sandığım hallerden "Canım acıyor." kabulüne ve içimdeki asıl güce ulaşabiliyorum. Her bitişin yas süreci olabileceğini kavradığımdan beri "Yaşa yasını Nur" diyorum; şefkati eksik etmeden. Mevsim benzetmesini seviyorum; yaşantımda da dönemlerin mevsimler gibi geçmesini anlamlı buluyorum. O yüzden hep bahar ummayı bıraktım, kış geldi diye kızmıyorum. Mesele kışta değil ki, kışın kolsuzla gezmek istememde. Kazak, hırka, mont seçeneklerini görüp deneyince kışla bir derdim kalmıyor. Her kış mevsiminde daha hızlı büyüyorum bir de ben. Bilmem bundan mı ama en sevdiğim de mevsimdir hani. Sonrasında gelen bahar, açtığım çiçektir.. Çiçeğimin güzelliği kışımda gizlidir.

"..

Ne güzeldi o kış bahçesinde

Güllerin çok derinlerde çalışan uykusu

Sana bir bahar hazırlamak için.

.."

Ahmet Hamdi TANPINAR

Yeni seneye dair düşleri çalışacağımız bir Sanat Terapi atölyesi planlarken dile geldi bu yazı. Eh böyle yazınca şimdi yeni seneden ne bekliyorum diyebilirim? Hepimiz adına dileyeyim; mevsimine göre yaşama bilgeliğini.

Bir dileğim de ülkem için; 2023 senesinin yankısı herkes için başkadır belki ama en zorlu kışı yaşadık 6 Şubat'tan beri.. Ah güzel ülkem... İlk ışıkları sana ve tüm dünya çocuklarına dokunsun güneşin.

Nur KALYONCUOĞLU

Uzman Klinik Psikolog